ఆదివారం, ఏప్రిల్ 29, 2012

బాల్యం అంటే బరువు కాదు భలే భలే భలే అనేలా వుండేవాళ్ళము.

ఒరేయ్ వీర స్వామి...................
 రారా .....................................
పట్టు జారి పోతుంది ...............
కొంచం పట్టుకోరా .. పడిపోకుండా .........
కొండి గాడు అదే కొండయ్య రాలేదా ....................................

తూర్పు రేఖలు విచ్చుకోరాదు ...... 
తుర్ర్ మనే పిట్టలకన్నా ముందుగానే ...........
మా మిత్ర బృందం మంద్రతోపులో కలిసేవారము .

నేను వీరు రాజి ఇంకా బోలెడంత మంది లేచినది మొదలు ఆటలే ఆటలు.
బాల్యం అంటే బరువు కాదు భలే భలే భలే అనేలా వుండేవాళ్ళము.

మధ్యన్నాము వరకు పార్వతి కొండల పై విహారము , ఆపై తోట బావిలో ఈత కొట్టడము .
తలకు ఆముదము పెట్టేవాళ్ళు , దానివల్ల తడిసిన తల బరువెక్కి తల పోటు వచ్చేది . అయినా కూడా ఈతలు మానేది లేదు .

మండుటెండలో చిల్లా కట్టే  నీ క్రికెట్ ఎందుకు పనికి రాదు .

సాయంత్రం గోలీలాట ఆడీ ఆడీ  రెండో వేలు మిస్సిల్  లా గోళిని ఎంత దూరమైనా విరజిమ్మేది.
టార్గెట్ టుప్పున చెల్లా చెదురు కావాల్సిందే .

ఎండకు చింతామణి మజ్జిగ తాగాల్సిందే , ఆహా అంటూ మూతి తుడుచుకుంటూ పోవలసిందే .